Xa hai algúns meses que dirixentes do Sindicato Labrego Galego (SLG) e da Federación Rural Galega (FRUGA) emprenderon “contactos informais” para comezar o proceso de reunificación do sindicalismo agrario nacionalista.
Nestas conversas, os representantes de ambos sindicatos puideron constatar, segundo manifestacións de ambas as dúas partes a ANT, a existencia dunha “vontade unificadora” común.
Os contactos semellan ser un paso máis no camiño reagrupador que comezou nas últimas eleccións aos Consellos Reguladores, nas que xa presentaron candidaturas conxuntas, agás en dúas Denominacións onde non se cumpriu o pactado.
Ambas partes tamén coinciden en afirmar que “a xente do campo non entende a división (…) o agro galego, cos seus problemas históricos e cun abandono das explotacións, precisa, máis ca nunca, un sindicato forte e centrado no país”.
Aínda así, semella que precisan un tempo para ir tecendo a arañeira da reunificación, que comezará porque se restableza tamén a sintonía persoal que se perdeu no proceso de disputas e ruptura interna.
Pero os tempos xa non son os mesmos de unha década atrás. Houbo renovación nos liderados, por máis que os que seguen en activos desde aquel proceso traumático, tanto da FRUGA coma do SLG, deberán de ter un papel protagonista e tender as pontes necesarias.
A ruptura do Sindicato Labrego Galego foi a primeira que se produciu no nacionalismo, antes de quebrar o BNG na Asemblea de Amío. Produciuse por dúas cuestións principais. Dunha banda, pola relación que o sindicato debía ter coa Consellaría do Medio Rural, que gobernaba o nacionalista Alfredo Súarez Canal e que tiña entre os seus cargos de confianza a ex dirixentes do SLG. Pola outra as alianzas do sindicalismo agrario nacionalista con organizacións estatais, que se concretaría na integración do SLG na COAG (Coordinadora de Organizaciones de Agricultores y Ganaderos).
O Congreso que vai celebrar o Sindicato Labrego Galego en 2019, pode ser unha data axeitada, segundo diversas fontes, para que se materialice a reunificación.
Comezará así o nacionalismo o seu camiño de volta cara a necesaria unidade?.
O ser equidistante corre o perigo de non ser rigoroso.
Nin o motivo foi a COAG, que xa se viña traballando, mais ou menos igual, e que nese congreso non se deu ningún paso. Nin foi por así dicir a Consellería, porque ningún Director Xeral, fixo nada para interferir no SLG. E o Conselleiro, como tal, tampouco. Aínda que igual deixou de facer como militante dun Partido.
O que pasa é que comparto a idea de camiñar para adiante, polo tanto non vou ser eu que de explicacións de atrás
Ti sabes ben as razóns, e paréceme ben non nomear.
Mais tampouco quedan ben as imprecisións
Espero que antes ou despois se chegue a un acordo, tanto Xurxo Alvarez como Isabel Vilalba teñen que ter a suficiente intelixencia para poder levar esto a bon porto, o país está esperando por elo, e o nacionalismo galego igual,